OPŠTI AKT:  Član 13. Pravilnika o ocenjivanju rada i sticanju i gubitku čina pripadnika Ministarstva unutrašnjih poslova, objavljen u „Službenom glasniku RS“, br. 15/96

INICIJATOR:  SINDIKAT SRPSKE POLICIJE, 31000 Užice, Nade Matić 8

Podnosimo inicijativu za za pokretanje postupka za ocenu ustavnosti i zakonitosti člana 13. Pravilnika o ocenjivanju rada i sticanju i gubitku čina pripadnika Ministarstva unutrašnjih poslova, koji je doneo ministar unutrašnjih poslova 28. 03. 1996. godine, 09 broj 011-2/96-1, koji je objavljen u „Službenom glasniku  RS“, br. 15/96.

Mišljenja smo da su odredbe čl. 13. Pravilnika, kojima je propisano da po potrebi službe, radnik može biti raspoređen na radno mesto na kojem je najviši sistematizovani čin niži od čina koji radnik ima, suprotne odredbi člana 91. Zakona o državnim službenicima („Službeni glasnik RS”, br.79/05, 81/05, 83/05, 64/07, 67/07, 116/08 i  104/09), prema kojoj je odgovarajuće radno mesto ono radno mesto čiji se poslovi rade u istom zvanju kao poslovi radnog mesta sa koga se državni službenik premešta i za koje državni službenik ispunjava uslove, kao i da su suprotne odredbi člana 148. st. 2. Zakona o policiji („Službeni glasnik RS“, broj 101/05, 63/09 i 92/11), koji propisuje da policijski službenik može biti privremeno ili trajno premešten na drugo radno mesto u skladu sa njegovom stručnom spremom, činom, odnosno zvanjem i radnim sposobnostima u istoj ili drugoj organizacionoj jedinici.

Odredbom člana 197. Zakona o policiji propisano je da   propisi doneti na osnovu Zakona o unutrašnjim poslovima („Službeni glasnik RS“, br. 44/91, 79/91, 54/96, 25/2000, 8/2001 i 106/2003) i Zakona o činovima pripadnika Ministarstva unutrašnjih poslova („Službeni glasnik RS“, br. 53/95 i 66/2003) ostaju na snazi do dana stupanja na snagu propisa koje će Vlada i ministar doneti na osnovu ovog zakona, ukoliko nisu u suprotnosti sa odredbama ovog zakona. Navedeni pravilnik je donet na osnovu Zakona o činovima ali su njegove osporene odredba u suprotnosti sa ccitiranim odredbama čl.148. Zakona o policiji kao i odredbama propisa koje je donela Vlada kao što su odredbe člana 15. Uredbe o načelima za unutrašnje uređenje Ministarstva unutrašnjih poslova („Službeni glasnik RS“, broj 8/2006) za koje je Ustavni sud doneo odluku da nisu u saglasnosti sa Ustavom i zakonom i prestale su da važe.

Imajući u vidu da je Ustavni sud doneo Odluku („Službeni glasnik RS“ broj 14/2009) kojom se utvrđuje se da odredbe člana 15. Uredbe o načelima za unutrašnje uređenje Ministarstva unutrašnjih poslova („Službeni glasnik RS“, broj 8/2006) nisu u saglasnosti sa Ustavom i zakonom, mišljenja smo da to važi i za odredbe člana 13. Pravilnika o ocenjivanju rada i sticanju i gubitku čina pripadnika Ministarstva unutrašnjih poslova, s obzirom da se njima uređuje ista oblast, jer se za svako radno mesto u Ministarstvu unutrašnjih poslova aktom o sistematizaciji utvrđuju zvanja odgovarajućeg naziva, odnosno činovi. Odredbom člana 12. definisano je da Uredba  u daljem tekstu tretira činove kao zvanja, pa se sve što je rečeno u odredbama čl. 15. Uredbe  o raspoređivanju zaposlenih na radna mesta sa zvanjima, odnosi se i na raspoređivanje zaposlenih na radna mesta sa činovima, te u tom kontekstu smatramo da se doneta Odluka Ustavnog suda odnosi i na činove.

 Odredbe člana 13. Pravilnika, koje osporavamo, po sadržini su identične odredbama člana 15. Uredbe koje su prestale da važe nakon odluke Ustavnog suda, glase:

„Po potrebi službe, radnik može biti raspoređen na radno mesto na kojem je najviši sistematizovani čin niži od čina koji radnik ima.

Aktom o raspoređivanju na radno mesto iz stava 1. ovog člana istovremeno se vrši i postavljenje radnika u najviši sistematizovani čin na tom radnom mestu.

Izuzetno, aktom iz stava 2. ovog člana može se odlučiti da radnik zadrži čin koji ima ili se može postaviti u jedan od činova u rasponu između čina koji ima i najvišeg sistematizovanog čina na radnom mestu na koje se raspoređuje.“

Razlozi za osporavanja i drugi podaci od značaja za ocenjivanje ustavnosti ili zakonitosti odredbi čl. 13. osporenog Pravilnika su što njegove odredbe omogućavaju raspoređivanje radnika na radno mesto sa nižim činom u odnosu na čin koji radnik ima u trenutku raspoređivanja, što direktno dovodi do gubitka postojećeg čina, jer se u ovom slučaju postavljanje u čin vrši prema činu kojim je sistematizovno radno mesto na koje se zaposleni raspoređuje, a ne prema činu koji zaposleni ima. U ovom slučaju čin koji zaposleni ima u momentu raspoređivanja nema nikakav značaj. Ova odredba daje mogućnost da zaposleni gubi stečeni čin na način koji nije propisan za gubitak čina. Treba imati u vidu da je jako teško napredovati u viši čin zbog  ispunjenja niza propisanih uslova od kojih je jedan vremenski, a da se na ovaj način stečeni čin može izgubiti u trenutku, jednostavno raspoređivanjem na radno mesto na kojem je najviši sistematizovani čin niži od čina koji zaposleni ima. Iz svega izloženog smatramo da je naša inicijativa osnovana.

Pridružujemo se podnetoj inicijativi IUo-479/2012 od 13.07.2012. godine.

Na osnovu izloženog predlažemo da Ustavni sud donese sledeću:

O D L U K U

 Utvrđuje se da odredbe člana 13. Pravilnika o ocenjivanju rada i sticanju i gubitku čina pripadnika Ministarstva unutrašnjih poslova, („Službenom glasnik RS“, br. 15/96) nisu u saglasnosti sa Ustavom i zakonom. Primenom člana 45. stav 1. tač. 6. Zakona o Ustavnom sudu a u skladu sa odredbama člana 62. istog Zakona određuje se da se posledice, koje su nastale usled primene odredbi člana 13. Pravilnika, otklone nadoknadom štete.

S poštovanjem,

Broj: 2426-01/14
U Užicu, 07.02.2014. godine

 Predsednik
Glišo Vidović